İNSAN MANZARALARI

ÝNSAN MANZARALARI

Kasaba bir kadýn girdi
Ezik, kýrýlgan, kaygýlý, tedirgin...
Etrafýný kolaçan etti mahçup, utanmýþ
Bildik tanýdýk kimse var mý acep?
Yüzüne bile bakmadý tezgahtar
Ezim ezim ezildi kadýn
Küçüldü, küçüldü...
Kýrýk dökük sözcüklerle duyulur duyulmaz:
- Çorbalýk tavuk alacaktým da iki yüz gram!..
Mesimden baktý tezgahtar kadýna
Küçüldü küçüldü küçüldü kadýn
Yer yarýlsa da girsem içine
Kaybolsam diye düþündü...

Bastýðý yerleri titreterek
Alçak daðlarý ben yarattým der gibi
Girdi kasaba bir erkek
Kibirli, özgüvenli, görgüsüz...
Kapýda karþýladý tezgahtar adamý yaltaklanarak:
- Hoþ geldiniz Ahmet Beyciðim
Safalar getirdiniz efendim!..


Þöyle etrafýna bakýndý Ahmet Bey
Bir sineði ezer gibi ezdi bakýþlarý ile kadýný
En erkek sesiyle gürledi tezgahtara:
-Oðlum üç kilo kuzu pirzola sar iyi yerinden
Terbiyeli olsun!..
Beþ kilo bonfile,
Dört kilo dana kýyma, az yaðlý olsun
Bir kilo da kuzu ekleyiver
Akþama misafir gelecek, kalabalýk
Terasta mangal partisi var
Mahçup olmasýn yengen...

Kadýn, küçüldü küçüldü küçüldü
Varla yok arasýndaki poþetine bakarak
Yer yarýldý içine girdi...
"Ve haykýrdý ömrünün ilk düþüncesini"
Bunlar evladýysa bu vatanýn, insansa
Biz kimiz diye düþündü!..

H.Özbek
Sosyal Medyada Paylaşın: