ALLAHIM MERHAMETİNİ MÜSLÜMANLARIN ÜZERİNE LUTFEYLE.
1
Ya Rab Bu Uðursuz Gecenin Yok Mu Sabahý?
’Ýçimizdeki beyinsizlerin iþledikleri yüzünden,
bizi helâk eder misin, Allahým? ’
(Arâf 155)
Yâ Râb, bu uðursuz gecenin yok mu sabâhý?
Mahþerde mi bîçârelerin, yoksa felâhý!
Nûr istiyoruz... Sen bize yangýn veriyorsun!
’Yandýk! ’diyoruz... Boðmaya kan gönderiyorsun!
Esmezse eðer bir ezelî nefha, yakýnda
Yâ Rab, o cehennemle bu tûfan arasýnda
Toprak kesilip, kum kesilip Âlem-i Ýslâm;
Hep fýþkýracak yerlerin altýndaki esnâm!
Bîzâr edecek, korkuyorum, Cedd-i Hüseyn’i
En sonra, salîb ormaný görmek Harameyn’i
Bin üç yüz otuz beþ senedir, arz-ý Hicaz’ýn
Âteþli muhitindeki sûziþli niyâzýn
Emvâcý hurûþ-âver olurken melekûta
Çan sesleri boðsun da gömülsün mü sükûta?
Sönsün de, Ýlâhi, þu yanan meþ’al-i vahdet
Teslîs ile çöksün mü bütün âleme zulmet?
Üç yüz bu kadar milyonu canlandýran îman
Olsun mu beþ on sersemin ilhâdýna kurban?
Enfâs-ý habisiyle beþ on rûh-u leimin
Solsun mu o parlak yüzü Kur’an-ý Hakim’in?
Ýslâm ayak altýnda sürünsün mü nihâyet?
Yâ Rab, bu ne hüsrandýr, Ýlâhi, bu ne zillet?
Mazlûmu nedir ezmede, ezdirmede mânâ?
Zâlimleri adlin, hani öldürmedi hâlâ
Câni geziyor dipdiri... Can vermede mâsûm
Suç baþkasýnýndýr da niçin baþkasý mahkûm?
Lâ yüs’ele binlerce sual olsa da kurbân;
Ýnsan bu muammalara dehþetle nigeh-bân!
Eyvâh! Beþ on kâfirin îmanýna kandýk;
Bir uykuya daldýk ki: cehennemde uyandýk
Mâdâm ki, ey adl-i Ýlâhi yakacaktýn...
Yaksaydýn a mel’unlarý... Tuttun bizi yaktýn
Küfrün o sefil elleri âyâtýný sildi:
Binlerce cevâmi’ yýkýlýp hâke serildi
Kalmýþsa eðer bir iki mâbed, o da mürted:
Göðsündeki haç, küfrüne fetvâ-yý müeyyed!
Dul kaldý kadýnlar, babasýz kaldý çocuklar,
Bir giryede bin ailenin mâtemi çaðlar!
En kanlý þenâatle kovulmuþ vatanýndan
Milyonla hayâtýn yüreðinden gidiyor kan!
Ýslâm’ý elinden tutacak, kaldýracak yok...
Nâ-hak yere feryâd ediyor: Âcize hak yok!
Yetmez mi musâb olduðumuz bunca devâhi?
Aðzým kurusun... Yok musun ey adl-i Ýlâhî!
Mehmet Akif Ersoy
2
þair kalben gelerek ne kadar ,güzel söylemiþ,
yok mu bu karanlýk gecelerin sabahý demiþ,
mahþerde mi, biçarelerin yoksa felahý demiþ,
müminlere yapýlan soykýrýmlarý dile getirmiþ,
yapýlan soykýrýmlarýn intikamý alýnsýn istemiþ.
Allah ým yalvarýyoruz bütün samimiyetimiz ile ,
günahlarýmýzý hatalarýmýzý biliyoruz bizi affeyle,
günahlarýmýzý baðýþla tövbeler ediyoruz affeyle,,
asrýn Fravunlarýný kahhar ismin ile periþan eyle,
Müslümanlara sulhu salah ,kurtuluþ nasip eyle.
ABDULKERRÝM KAYA .EMEKLÝ VAÝZ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDULKERİM KAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.