Dünya denilen bu mekanda. Kýtalar bölünmüþ yediye. Yetmemiþ Kýtalarý bölmüþler ülkeye Yetmemiþ Ülkeler bölünmüþ il ,ilçe, köye.
Yaradan yaratmýþ insaný amma.. Ayýrmýþlar kadýn, erkek diye. Yetmemiþ, Çoluk çocuk, genç yaþlý diye
Herkes inanmýþ bir yaradana amma Ayýrmýþlar Musevi, Hristiyan. Müslüman diye Yetmemiþ dinleri bile ayýrmýþlar Hanefi, þafi, sünni, alevi diye..
Tarikatlar çýkmýþ pat diye. Hepside diyor yolumuz Allah diye.. Ýyide hepsinin Giyiniþi farlý, deyiþi farklý Yemesi farklý içmesi farklý..
Bölmüþler hem dünyayý Hemde yaradýlaný.. Sonrada Bir tutmak için kurulmuþ devletler. Oluþmuþ milletler. Sonrada Öldürmüþte öldürmüþ Sen farklýsýn diye.
Maden dünya tek, Tektir Allah.. Bunca kan, bunca göz yaþý Bunca zulüm niye?
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.