Çok küçük yaþta tanýdým aþký ben, Belki okumayý-yazmayý bile bilmiyordum daha Ama aþkýn tam manasýný biliyordum ve anlýyordum...
Beni dostu,kardeþi gibi gören kiþiydi Benim ilk aþkým... Onu hergün görmek her an yanýnda olmak, Bana daha çok acý veriyordu...
Bana kardeþim dediði her an bin defa ölüyordum Sevdiði kýza mektuplarýný taþýyan Randevularýný ayarlayan bendim...
Sana karþý duygularýmý hiç bilmeyecektin biliyorum... Ona kýzdýðým halde onu sevmekten býkmadýðým o günlerde Küçük yaþýma raðmen en olgun kiþiydim belki de...
Sevipte kavuþamayanlardan, Ýmkansýz aþklardan daha büyüktü benim acým Küçükte olsan "SEVÝLMEDEN SEVMEK" Belki de acýlarýn en büyüðüymüþ...
22.03.2008
ARKADAÞLAR BU BENÝM ÝLK ÞÝÝRÝM ÝNÞALLAH BEÐENÝRSÝNÝZ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnız şair hatiş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.