SESSİZ GİDİŞ
Yaðmurlu bir gündü,
Korkmuþtum karanlýklardan,
Bedenim sýrýlsýklamdý,
Tir tir titriyordum,
Üþümüyordum aslýnda,
Ama titriyordum,
Korkmuþtum galiba,
Yaðan yaðmurdan,
Yok, hayýr hayýr,
Yalnýzlýktan korkmuþtum.
Hem yalnýzlýk,
Hem de karanlýk çok gelmiþti bana.
Þimþekler çakýyor,
Hava aydýnlanýyor,
Ve tekrar kararýyordu,
Sanki yüreðime;
Korku üstüne korku ekliyordu.
Derken yaðmur iyice hafiflemiþti,
Sessiz sessiz;
Gökyüzünü seyrediyordum,
Mavi deðil de,
Kýrmýzýmsý bir renk almýþtý.
Nasýl oldu hatýrlamýyorum,
Ama bir bankýn üzerinde,
Uyumuþ kalmýþým,
Uyandýðýmda çoktan sabah olmuþtu,
Her yer misss gibi toprak kokuyor,
Kuþlar ötüþüyordu,
Sanki her þey bana seni hatýrlatýyordu,
Sen de böyle bir günde ayrýlmýþtýn,
Seni seven bu yüreðimden
Dönüþü olmayan yere gitmiþtin.
Sen bir kere öldün,
Ama ben seninle bin kere öldüm,
Be gülüm,
Dayanacak gücüm kalmadý artýk,
Geliyorum yanýna,
Sakýn bana kýzma olur mu?
Ben sensiz yaþayamýyorum,
Ne olur anla beni,
Ne anlamý var hayatýn?
Benim hayatým sendin,
Sen yoksan bende yokum artýk,
Onun için geliyorum,
Kollarýný aç ve beni bekle olur mu?
Be sevdiðim!....
ÇýlgýnKýz_SonGül
(Aþk_Perisi)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.