KINALI SERÇE
Kýnalý serçem...
Bir aðacýn kovuðunda beklemek varken,
Hýrçýn deli rüzgâra kafa tutmak ister
Zor olanýn üstesinden gelmek adýna.
Bulunduðu yerden kanat çýrpar...
O kadar inanç dolar ki yüreðine
Baþaracaðým dercesine.
Kendini rüzgârýn önüne atar.
Her kanat çýrpýþýnda
Biraz daha yorulur,
Yorgunluðu bir yana yüreði küt küt...
Birkaç kanat daha çýrpayým
Baþaracaðým sonunda derken
Rüzgar yerden aldýðýný göðe,
Gökten aldýðýný yere fýrlatýr.
Kýnalý serçem...
Rüzgârýn þiddetine dayanamaz,
Öyle bir savurulur ki...
Çaresizce yere düþer.
Kýnalý serçem...
Kimler bulacak seni kimler!!!
Vahþi bir kedi tarafýndan
bertaraf olup
Tüylerin havada uçuþacak
Yada merhametli bir el tarafýndan
Kanadýn sarýlacak.
Ýki seçenekte serçenin son oluþudur.
Oysa ki...
Ne kadar inandýn
Ne kadar güvendin
Ne kadar sevdin deðil mi?
Haydi gel !
Aðlayalým kýnalý serçem
Hiç kimse el uzatamasýn yaramýza
Aramýzda kalsýn.
GÜLCAN ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.