En nahoþ anýn bana hoþtu ben seni sevmeyi sevmiþtim dalgalanan saçalarýna dalardým gülüþün karýþýrdý rüzgara Ýçimde kuþlar eþlik ederdi kanat çýrpýp daðlara
bal akardý konuþtukça kadife sesin ruhumu sallardý yeni doðmuþ bebek gibi ýnga gülümsemelerde
gözlerin iþte her hangi gel gör ki içimi yakan köz tutuþtururdu damarlarýmda kaný yemeðe yavaþtým içmeye hýzýr bir yerlere yetirþir gibi
ne çok kakoa severdin kokundu gül gül neylesin güle yeter ki sen gül ben seni her zaman sevmiþtim sevmeye çok azar iþittim
en nahoþ halin bana hoþtu boþ ver gerisi zaten boþtu
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.