Ay doðarken güneþ batar, Fanisine hüzün katar, Sensiz hüzün dertten beter; Gel be gülüm, gel be gülüm, Senle avunur gönülüm… * Göz görürse gönül sever, Sevdiðine haber savar, Aramýzdan kalksýn duvar; Gel be gülüm, gel be gülüm, Senle avunur gönülüm… * Farklý kýlsa da deseni, Çýk tepeye gör eseni, Ayýrt etmez senle beni; Gel be gülüm, gel be gülüm, Senle avunur gönülüm… * Sevdamýzýn konaðýnda, Busem kaldý yanaðýnda, Gelip geçer bu çaðýnda; Gel be gülüm, gel be gülüm, Senle avunur gönülüm… * Baki misin, solmaz mýsýn? Hýfz edenin olmaz mýsýn? Beni benden almaz mýsýn? Gel be gülüm, gel be gülüm, Senle avunur gönülüm… Hýfzý KARACA (T. C. Kültür ve Turizm Bakanlýðý Halk ve Kalem Þairi)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hıfzı Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.