Hadi sevgilim!
Aþkýmýn iksiri senin bakýþlarýn da yar...
Çýlgýnlýk yapmamý engelliyor, içimdeki, ar...
Akþam olunca, dert aþkým oluyor...
Yüreðimdeki, hüzün çoðalýyor...
Aþkým dertlerimle boðuluyor...
Belki, bana deli dersiniz!
Belki de, yalan söylüyor dersiniz!
Artýk, kendi bedenim bana aðýr geliyor...
Artýk, yaþamak istemiyorum!
Gündüzleri insanlar...
Geceleri, yýldýzlar üzerime üzerime geliyor...
Sensizlik uykularýmý kaçýrýyor...
Yataðým diken yýðýný gibi ot dolu...
Yastýðým sert mezar taþý gibi...
Hayatým bir kabus gibi...
Çýk gel artýk, sevdiceðim...
Hadi, biran önce gel...
Çünki, sensizlik ölüm gibi ensemde...
Çünki, seni ölümüne seviyorum...
Hem de her þeyden çok!
Seni senden çok!
Seni, benden çok seviyorum!
Çünki, sen de kendimi buluyorum!
Evet, yýllar önce kaybettiðim kendimi buluyorum!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.