GÖLGELERDEYİM
Esse de rüzgâr delicesine hissetmiyor ten
Saçlar kývrýlsa tesirinden sormuyorum neden
Ve yaksa da sýcaðýyla güneþ, akýtsa terimi
Birileri var içimde biliyorum çok yabancý
Yýllar var ki seslenirim fakat, duyuramýyorum.
Esinlenmek denince önde gidenlerdir tercihim
Geride kalanlara da etmem sitem, gözlemlerim
Alevin kendisini deðil aksini çok severim
Duvara yankýlanýr bedenden kapkara izler
Iþýðýn ardý tarafta kalýr kimileri, hep bekler.
Tadýndan yenmez mi mevsimlik olunca meyve
Sohbetin tam ortasýnda haz verendir o kahve
Tam da yakalamýþ sanýrýz ya hayatý omurgasýndan
Elde kalan hayalidir onun tozundan, dumanýndan
Kadraja girmedik belli ki deklanþörlere basmaktan.
Derince düþüncelerle çýkmýþtýk biz de yollara
Kiminde bulduk vefayý derken kaldýk hep yaya
Bir iz kalmýþ yol aldýkça, karda izlerim duruyor
Vuruyor ayazý kýþýn, vücut neden titremiyor?
Eðlencelerin ve coþkularýn baharýydý denilenler
Geride siyah beyazlý efsunlu nice resimler
Çoðunda gülen yüzler var, umuda bakanlar da
Niçin beklenir de gelmez kýþtan sonra ilkbahar da.
Toparlamak gerek elbet, dökülüp daðýlanlarý
Yýllar hunharca geçiyor nerede o gençlik çaðlarý
Gýpta ile bakarak haz duyduðumuz özneler
Adlarý saklý yürekte artýk burada deðiller,
Açýlmýþtýr kýsýtý zamanýn, uhreviyettedir mekânlarý.
Asýl mýyým, gölge miyim, yoksa her ikiside mi?
Varlýk yokluk âleminin bir mecburu her ikisi
Ne sevdim var oluþu ne de öykündüm yokluða
Bir yanýp sönen yýldýza hayranlýðýmdýr biteviye.
Varlýðýn ben de gölgesi, hem ruhu hem de sözü
Gerçeklerin saklý özü insanýn gerçek mi yüzü
Ruha deðmezse öyküsü, gölgeler olur hükümsüz
Bir yanýmýz avuntuda, diðer yanýmýz hep öksüz.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.