Sessiz Matem
SESSÝZ MATEM
Dostuna bile hiç yoktu güvenin
Oysaki herkesten çoktu sevenin
Ruhunu esir almýþ nefretin kinin
Bu matem senin deðil kimsenin
Her taraf yansada yanmazdý evin
Gün senin günün neþelen sevin
Bir uðultuyla eser hayat dediðin
Kül eder herþeyini söner alevin
Gül biterdi hani bastýðýn yerde
Bir ömür yaþadýn düþmeden derde
Ayrýlýk dert keder yoktu kaderde
Dönde bak arkana dostlarýn nerde
Onca yol içinde þaþmazdý yolun
Hiç belli olmazdý saðýn ve solun
Ansýzýn kýrýldý kanadýn kolun
Böylemi olacaktý olmayan sonun
Her çeþme baþýnda dolarken testin
Dostlarýnla bir bir selamý kestin
Kendini þaþýrýp poyrazdan ettin
Þimdi kendine bile geçmiyor destin
Alem sele gitsede gitmezdin sele
O güzel günlerin savruldu yele
Onca hayat yaþadýn bir düþün hele
Sende boyun eðersin birgün ecele
Bu koca dünyanýn sahibi sendin
Her türlü zevklerin talibi sendin
Bütün savaþlarýn galibi sendin
O halde neden Azrail’e canýný verdin
Her zaman gülerdin hiç yoktu derdin
Kimseyi görmezdin bir benim derdin
Onca gül baðýndan gonca gül derdin
Kendi elinle hepsini ellere verdin
Dünya batsada batmazdý gemin
O halde söyle neden matemin
Bin bir hevesle kendinden emin
Aðlayan gözlerin gülmüþtü demin
Bu koca dünyada yoktu emsalin
Meleklerdi senin bir tek misalin
Geri çevrilmezdi hiçbir hayalin
Oysa ki þimdi periþan halin
Senin arzularýn herþeyden üstün
En ihtiþamlý hayatlar seninle bütün
Gösteriþ zenginlik kokardý üstün
Hepsini býraktýn hayata küstün
Her daim sevinçle gülerdi yüzün
Tanýþýn deðildi keder ve hüzün
Neden sonra birden karardý gözün
Hiç kimseye artýk geçmiyor sözün
Ayaðýnýn altýnda dað bile yoldu
Acele etmezdin zamanýn boldu
Yaþ akmayan gözlerin yaþlarla doldu
Bir nefeste bütün zamanýn doldu
Bu koca dünyayý gezdin dolaþtýn
Her türlü arzuna her an ulaþtýn
Yine de az buldun daðlarý aþtýn
Düz ovaya inmeden yolunu þaþtýn
Ýstediðin yerlere yaðmur yaðardý
Sanki güneþler bile sana doðardý
Hýrs ve ihtiraslar seni boðardý
Sonunda kar yaðdý saçýn aðardý
Hayýr biranda bitemez bütün kaderin
Daha yaþanmadý henüz güzel günlerin
Bir köþeye kazýlmýþ derin mi derin
Sen ölmeden asla dolmuyor yerin
Yorulduðun yerlere hanlar yapardýn
Ham iken dalýndan meyve kopardýn
Almaya çalýþýrken dalýný kýrdýn
Artýk geri dönsende görünmez ardýn
Sevdiðin vardý sevenin vardý
Doyumsuz ruhuna bu cihan dardý
Kara toprak dediðin senide sardý
Sevenler sevilenler nerede kaldý
Geleceðe dair hayaller kurdun
Bu fani dünyaya saltanat kurdun
Herþeyin boldu saçtýn savurdun
Hani ölümede meydan okurdun
Kurbaný oldun þimdi kuþunan kurdun
Gözünde kimsenin deðeri yoktu
Herþeyin tamamdý dahasý çoktu
Ölmek senin için alevden oktu
Onu da Azrail kalbine soktu
#1000
26 Nisan 1999 Pazartesi (2:40)
✒ Emrah Ýslam Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.