Yine bir çocuk vurulur uzak yerlerde... Yine bir çýðlýk, Yine bir hüzün. Kýzýl bir gülden damlar kaný. Cemre düþer yüreðine topraða düþer gibi. Oysa ne çok umut beslerdi, Ne çok umut taþýrdý heybesinde. Ne çok gök mavisi, Ne çok bahar.
Yine bir çocuk ölür uzak yerlerde... Sahalarda can yakan hýçkýrýklar. Sarý sarý acýlar düþer aðaçlardan. Boyun büker tomurcuklar. Ürküp ürküp dalýna konmaz kuþlar. Matemli bir rüzgar dolaþýr avlusunda Mescidi Aksa’nýn. Dualar sana çocuk, niyazlar sana...
Seni tüm dünya gördü çocuk, tüm yýldýzlar tanýk. Tüm evren... Sen Gazzelisin... Sen Ramallahlý... Sen Filistinlisin... Sen korkusuzca mermilere göðüs geren yiðitsin. Melekler taþýsýn naaþýný, Sen ne güzel þehitsin...
Abdurrahman Tümer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Tümer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.