Hazýrlamýþ tek taþý avuçlarý terliyor Kundaklanmýþ hasretle yüzü gözü parlýyor Son hamlesi boðazda yutkunarak zorluyor Saklamýþ ceplerine elleri yok vermeye
Gözlerinde pýrýltý gökte yýldýzlar gibi Müjgânýndan damlýyor suda yaldýzlar gibi Kalabalýk içinde kalmýþ yalnýzlar gibi Sunmak hüner olsa da gülleri yok vermeye
Hýrkasý tevazudan nasihat almýþ pirden Kaybolduðu þehirde düþmüþ aklýna birden Bir atýmlýk külü var yansa yüreði kordan Yutaðýna sýkýþmýþ dilleri yok dermeye
Sufi gibi dönse de tövbesini bozuyor Susmuþ susamýþ ama kelam bitmez yazýyor Kalem kaðýda küsmüþ yüreðini kazýyor Günahýn arafýnda kollarý yok sarmaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek pınarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.