GİDİYORUM SONSUZNLUĞUN PATİKALARINDA

GÝDÝYORUM SONSUZNLUÐUN PATÝKALARINDA
iþte gidiyorum yalnýzlýklara
dönüþü olmayan yollardayým
beni hiç bekleme pencere önünde
son noktayý koydum sabrýma
boþu boþuna ümitlendim
yýllarýmý, ömrümü heba ettim
sevgim, aþkým küfür gibi geldi sana
dikensiz bir güldüm
kýymet bilmedin!

emin ol; bir daha
o þehre selam bile vermeyeceðim
seninle adýmladýðým caddeler
sokaklar bana bir yabancý
týpký sen gibi...

ömrümün yýldýzlarýný kararttýn
karanlýklarda kaybolup
çýkmaz sokaklarda kendimi kaybettim
meðer seni ne çok sevmiþim
deli divane sarhoþum varoþlarda
kim bilir; ömrümde vefa etmeyecek yarýnlara...

daðlarý. ovalarý boþu boþuna gezme
çiçekleri, gülleri soldurdun
çöle döndürdün
’’cennetim’’ dediðin gönül bahçemi
baharlarý unuttum. hazana evrildi mevsimlerim
kýyameti yaþattýn ayazlarýnla
gülmeyi unuttum, gözyaþlarýma boðuldum
en acý kederleri yüklenip
gidiyorum sonsuzluðun patikalarýnda...

Zafer Direniþ
...

Sosyal Medyada Paylaşın: