Gönlümün mahsenine hapsettiðim tekil hayallerim miþ meðer Ne yazýk ki, insan bir kere içine attýðýný, Ýçinden bir türlü atamýyormuþ Suskunluklar kurþunuyla vurdun, bir daha dirilmemesine yüreðimi.
Gözün aydýn olsun Umudun son kýrýntýsýnýda Ýçimin duvarlarýna vurarak parçaladým.
Oysa ne çok þiir yazmama sebep etmiþtim seni. Sancýlý olsa da, platonik sanrýlarýn düþünden uyandým nihayet..
Anladým ki... Hiçliðin; tualde resmi olmuyormuþ! ...
Aliye Uyanýk/Bozok kýzý
22.07.2024/ Çanakkale/Dalyan
Sosyal Medyada Paylaşın:
BOZOK KIZI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.