Bir portre çizerken buldum kendimi O siyah kirpiklerin gözlerin üstüne düþmüþ Göz kýrparken bakýþlarýn Yüzünün her hattýný anlatýrken bana Parsel parsel karaladým kaðýdýn her köþesini
Çizdiðim her fýrça darbesinde kayboldum Gülümserken yüzün, tutamadýðým ellerinle Yamaladým durdum yapboz gibi kalbimin her köþesini
Saçlarýmý rüzgara savururken kayboluyorum o huzurun boþluðunda En çocuk yanlarýnda bile yaðmurdan doðan gökkuþaðý gibiydi gülüþlerim Altýndan geçerken dilek tutalým diye
Kaçalýmmý mavi aydýnlýða aðýtlar yakalýmmý kara yazgýya Son üç dileðimizi tutalým mý gülüþlerimiz intiharý görmeden
Bilmediðim hayalini çiziyorum yinede yüzüme son kez hayal ederek hatrýmda kalanlarla
Ýlkay
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlkay şeker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.