EY YÂR
EY YÂR
Þu ýlýk yaðmurda seni aradým
Her nefeste ey yâr döþümden itme!
Tutsaðý olmuþum zülfün taradým
Her nefeste ey yâr yanmadan tütme!
Kendimden sakýnmam inciçiçeðim
Denksiz olsun varsýn çak be þimþeðim
Deniz kokularda mavi yüreðim
Her nefeste ey yâr tükenip bitme.
Efkârlandým yine bakma her yaným
Sensiz sýkkýn yorgun dökülsün kaným
Daðýnýk saçlarda kalmadý caným
Her nefeste ey yâr ömrümü ditme.
Ne kadar yürüdüm yâr bilemedim
Günahýna razý ah dilemedim
Söküp atamadý ben silemedim
Her nefeste ey yâr ahuzar etme.
Seni yaþamadan bomboþ dünlerde
En baþa çýkýlmaz nice günlerde
Bir vardýn bir yoktun sen bugünlerde
Her nefeste ey yâr býrakýp gitme.
Aksaray/31 Mart 2009
Gökmen Yýlmaz Erdem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.