BULUTLAR
Suyun buharlarý dönünce sise...
Ýlham olur gönlümdeki hoþ his’e.
Bir mucize gibi büyük hadise...
Su olur topraða akar bulutlar.
Kimisi beyazdýr, bazýsý kara !
Bazen oluyorlar içime yara !
En yüksek zirveye, doruða vara...
Bize en tepeden bakar bulutlar.
Hükmederler sanki bahara, güze,
Yokuþtan yukarý çýkarlar düze,
Görünce sanýrsýn dehþet bir füze...
Þimþek olur yere çakar bulutlar.
Yeþil dallar verir baharda baða,
Nimet verilmiþtir her dem, her çaða,
Yolculuk ederken bir daðdan, daða...
Rüzgârý ardýna takar bulutlar.
Seyrederken çok zevk verir gidiþi,
Eksiksiz yapýyor verilen iþi,
Ayýrt etmez iyi ve kötü kiþi...
Tevazu sahibi, vakar bulutlar.
Cumali ömürde sanki buluttu,
O da bulut gibi yolunu tuttu,
Yerde kuru çöle gökte umuttu...
Sensizlik çok caný yakar bulutlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.