Yanar seven insanın her daim kalbi...

Yanar, cayýr cayýr seven insanlarýn kalpleri...
Yanar, hep tertemiz duygularý...
Duygularý gibi ak, pak düþünceleri...
Yanan düþünceleri ile kalpleri, sonra dayanamaz, söner hayatlarý...
Düþer topraða bedenleri!
Yanar seven insanlarýn o, tertemiz ciðerleri...
Yanar, yaþanmýþ yýllarý...
Yanar, birikmiþ anýlarý...
Ey!
Sevgi tatmamýþ, insanlýk görmemiþ, vijdansýzlar...
Neden kurdunuz, kanlý tuzaklarý?...
Neden?
Edebi, arý, örfü, rafa kaldýrdýnýz, münafýklar?..
Hayýnlýklarýnýz ve kalleþlikleriniz ile kandýrýrsýnýz...
Sevenin, her bir yanýný çýyanlar ve yýlanlar sarar...
Sevenden uzaklaþtýrmak için...
Baþta bir þahmaran, sürekli okur dudaktan...
Rahman okur yürekten...
Yanar, acý çeker, seven insanýn bütün bedeni... Yürekleri...
Yüreklerindeki sevgileri...
Aþka dönüþmüþ duygularý...
Yanar, yok olur yürekten seven gönül insanlarý...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: