Şıra
aðýr kadýndý onlar agýr
Öyle aðýr ki !
Pezevenk dünyanýn ,
Ballý þýrasý,
Müslüman mahallelerin
Mütevazý yosmasý, aðýr ablalar .
Ahlak bekçilerinin
Yüreklerine týka basa doldurup
Aðzýný çuvaldýzla kanatarak diktiði
Namus yükünü ,
Bellerinden yukarýda taþýyacak kadar
Aðýr kadýndý onlar.
Ahhh o cennet yeþiliyle
cehennemi yakan kadýnlar !.
Ki yok mu ?
Gözlerini yaþla dolduran
Puþt veballeri koynuna alýp
Göz yaþýný kahkahayla yýkayan
Onlar ki tartmaya kalkanlarýn terazisini
Ayarýyla bozan
cussesinden tonlarca aðýr öykülü kadýnlar.
Birde Müjgan vardý
Ahhh o Müjgan !
Ýsminin altý harfine onaltý þarký yazýlan
O kadýn ,þu bizim Müjgan .
Gözleri beþ yaþýnda henüz
Yanaklarý iki tepe buzz
Dudaklarýnda kuraklýk aylardan Temmuz
Göðsünde ölüm çelengi rengi siyah
Nurevþenin ortanca kýzý
Dað gibi babasýný
tabuta küçücük elleriyle koyan Müjgan .
Saçlarýnda yazýldý son güz masalý ,
ustaraya vurdu saçlarýný
Elleri kanla kýnalanan çingene
Þu bizim aglak Müjgan.
Kývrak belinden aþaðý raks ile
hüzün döken
Ucuz tütünü bacaðýnda sarýp
( N)albora þýklýgýnda içen
þu bizim alem Müjgan .
Babasýzlýgýndan bu yana gözleri yagmursuz
Ýklimleri alabora
Mahallelinin ucuz hikayesi Müjgan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.