Tebessüm Hatun Biçare gönlümün en mübah misafiri Þiirin aynasýna yansýyan ruhumun ikizi Ölüme meydan okuyan özlemin filizi
Bildim seni Bahçeme baharý getiren türkülerden Kalbime nur ýþýðýný düþüren gözlerinden Papatyalarý filizlendiren gülüþlerinden Yýldýzlarý Zühre eyleyen tebessümünden Kalubela’nýn izlerini taþýyan ýlýk güneþinden
Tebessüm Hatun Gökyüzündeki yýldýzlarýn sönmesinin imkansýz olduðunu zannedirdim Ta ki ruhumun derinliklerindeki o çýðlýðý duyuncuya kadar Yýldýzlarý, hatta Zühre’yi, belki inanmayacaksýn ama Ay’ý bile söndürdü gidiþin
Fakat üzülme, müsterih ol Sözcüklerime rica ettim incitmeyecekler seni Ruhum kaybetmiþ olsa da dengini Takat alacaðým hatýrladýkça ela rengini
Bir günün sabahý ile ayný günün gecesi... Bu ikilemin arasýndaki uçurumda sallanýrken buldum kendimi Ýlki bahar, sonu hazan... Bilmiyorum, sol yaný turuncu, sað yaný yeþil olan nasýl ayakta tutar kendini?
Penceremden seçemiyorum... Söylesene hangi mevsimdeyiz böyle? Ruhum üþürken yanýyor kalbim Yüreðim bülbül iken lal olmuþ dilim Uçurumlarýn kenarýnda dolaþýr ahvalim
Bilirim Tebessüm Hatun Bu dünyada yar olmayacak vuslat Kuru bir "Allah’a ýsmarladýk" cümlesine sýðdýrdýk birbirimizi Takvim yapraklarý eskiyince mi bileceðiz deðerimizi? Hakk razý gelir mi, rahmet eder mi iki cihanda da beklesem seni?
Ensar Türkay
Sosyal Medyada Paylaşın:
ensartr92 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.