Bu böyledir… Yavaþ yavaþ silineceksin gözlerimden Asla ben deðilim, Sensin… Sensin kaybeden!
Çünkü On bin adýmý tamamladým ben Terledim, Yýkandým, Kahvaltýmý da yaptým… Sense hiç uyanmadýn, yattýn!
Ýþaret parmaðýn dudaðýmda… Müsaade etmedin bir iki cümleme, Bir þey söylemedin de… Vazifem oldu: Yollarý, yüreðimi açmak… Seninse tek bildiðin köþe bucak kaçmak!
Tesadüf karþýlaþmalarýmýzda Düþürüyordum gardýný Deðiþtiriyordum kimyaný Belki acýyordun bana Belki diyordun: “Ulan, adam paramparça!”
Gözlerinden okuyordum Sevdiðini, deli gibi istediðini… Dað gibi sorunlar (!) varken ortada Dönmedin sözünden, bozmadýn yemini… Ben de sustum mecburen, Zaten ne yeriydi ne de zemini…
Bugün bir haber bekliyorum Bir kýrýlým, bir dönüm noktasý Bir karar aný. Þimdi evden çýkýyorum Kalabalýklara karýþma zamaný…
Bu, böyledir… Tümden silineceksin gözlerimden Asla ben deðilim, Sensin… Sensin kaybeden!
Sosyal Medyada Paylaşın:
bekirsahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.