Göçebe ruhumu sardý sevdanýn sisi, Yüreðimde fýrtýnalar, dumanlý gözlerim. Aþkýn mevsimler geçti, sensiz her gün kýþý, Âmâ kalbimde yankýlanan eski sözlerim.
Yýldýzlar bile aðladý bu aþkýn þafaðýnda, Gözyaþlarý düþtü gecenin sessizliðine. Gönül kervanýnda yankýlandý sevdanýn naðmeleri, Göçebe ruhumla kayboldum senin hasretinde.
Aþk, bir derya gibi engin, derin ve sonsuzdu, Bizimki kýyýsýnda kaldýðýmýz bir umuttu sadece. Kör karanlýkta kaybolan bir gemi gibi, Gözyaþlarýmda yüzdü sevdanýn ýslak ipuçlarýnda.
Sensiz geçen her gün, bir yara bir ateþti, Göçebe yüreðim seni aradý durdu. Sevda, çöllerde kaybolan bir su damlasýydý, Âmâ yüreðimin en derin köþesinde saklý.
Gözlerimden süzülen son damla gözyaþýyla, Göçebe sevdamý sana yazdým bu gece. Kor sevda, seni özleyen yüreðimde, Son bir umutla beklerim, belki bir gün dönersin diye. Sosyal Medyada Paylaşın:
isimsizim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.