Seni belki de, bir ömûr boyu göremiyeceðimi Biliyorum! ! ! Ama, yine de gidiyorum! Eski, küçük kendi özûme... Kendi dünyama dönüyorum! Kendimle ve yanlýzlýðýmla beraber... Sonu belli olmayan bir bilinmezze gidiyorum! Belki de, mutsuzluða... Yada, sensizliðe gidiyorum! Hoþçakal! Kalbimi çalan, hayatýmý mafeden kadýn! Elveda! ! !! Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.