SANA GELDİM MEHMET’İM

Geceydi.
Ne Ay ýþýðý vardý,
Ne de yýldýzlar…
Dokunsalar aðlayacaktým,
Aðlayacaktým hüngür hüngür,
Koca bir yumruk,
Gelip oturmuþtu boðazýma,
Sýkýþmýþtý yüreðim,
Sýkýþmýþtý büyük bir cenderede,
Titriyordum zangýr zangýr,
Yalnýzdým Mehmet’im,
Yalnýzdým kuru kalabalýklar içinde…

Yine seni düþünüyordum,
Ýsyan ediyordum Mehmet’im,
Ýsyan ediyordum sensiz tek güne…
Ayaklarým alýp getirmiþti mezarýna,
Uzandým ben de senin yanýna,
Sarýldým topraðýna,
Kokladým Mehmet’im,
Suladým gözyaþlarýmla…
Yaðmur çiseliyordu,
Çiseliyordu Kâhta’nýn üstüne,
Bulutlar aðlýyordu,
Aðlýyordu bulutlar benimle birlikte…

Sessizdi doðup büyüdüðümüz sokaklar,
Kâhta’yý seyrettim yaþlý gözlerle,
Tek-tük yanýyordu sokak lambalarý.
Kesilmiyordu Mehmet’im köpek ulumalarý…
Sökülmüþtü baðlar bahçeler,
Mezarlýða dayanmýþtý beton yýðýnlarý,
Kâhta’yý düþündüm yüreðim yaralý,
Bir yaný hâlâ Orta çað karanlýðýnda,
Bir taraftan teknik zorluyordu deðiþime…
Kiminde destelerle Euro, dolar,
Kiminin cebinde yoktu bir tek metelik,
Çoluk çocuk mevsimlik iþçiydi yaban ellerde…


Ýþsizler ordusu doldurmuþ kahveleri.
Biliyorum yiðidim inanmayacaksýn,
Ben de inanmamýþtým önceleri…
O can o dost o saf,
Bir gelin kadar güzel,
Bir çocuk kadar temiz þirin Kâhta’mýzda,
Deðiþimler olmuþ tuhaf tuhaf…
Teknoloji hýzla giderken ileri,
Ýliþkiler bin adým gitmiþ geri…
Kalpte para ilah dillerde Allah,
Riyakârlýk arsýzlýk hýrsýzlýk hele de tefecilik,
Ne utanma kalmýþ ne de günah…

Seni düþündüm yiðidim seni,
Yüreðinde Kâhta sevdasý,
Beyninde insanlýk kavgasý,
Göze aldýn bu uðurda ölmeyi,
Gecenin karanlýðýna haykýrdým özlemini,
Seni düþündüm Mehmet’im,
Düþündüm sevdaný umudunu kavganý,
Özgür ol Kâhta’m özgür yaþa insanlýk,
Mutlu ol Kâhta’m,
Mutlu yaþa insanlýk,
Ýnsanlýðýný güzelliðini yitirme Kâhta’m,
Kendi kendini bitirme Kâhta’m…

Sosyal Medyada Paylaşın: