Sarhoþ bir gecenin Aymaz sabahlarýnadýr bütün avazlarým Boyanýrken gece zifiri karanlýðýna Binlerce depremler yýðýlýr çocuk yüreðime Nefes almakta zorlanýr serçe yüreðim Adým mý, ne farkeder ki O binlercesinden biriyim iþte, Sokaklarda kimsesiz, baþýboþ ve çaresiz
Bazen b/akýnca gökyüzüne Bakýþlarým morarýr gecenin karaltýsýnda Tanýk olduðum onca utanç Sýðýnmaya çalýþsa da gecenin koynuna Ucubeliðin kol gezdiði binlerce pejmürdeliðin Þahididir gözlerimin moru
Yýldýzlý akþamlarda olmak vardý ya hani senle Iþýk ýþýk u/yanmak güne, doðmak güneþin sýcaðýnda Hiç yarýnsýz, hep bugünü yaþamak Ama olmadý be Annem Senden sonra hep karanlýktý yollar Güneþim de ýsýtmadý senden sonra Seni kaybettiðim gün bitmiþti her þey, Bana ve sana dair ne varsa Bitmiþti Annem... Karaltýlarda uçup gitti umutlarým Yandý kanatlarý turnalarýn...
Þimdi sensiz sýzla(n)makta yüreðim Bilmem faydasý olur mu, Çocuk gülüþlerimin yarýnlara Yanýk kokusu keserken gül kokulu nefesleri Bir özgürlük marþý alýr mý Kamburu çýkmýþ çocukluðumun acýsýný Telleri bilevlenmiþ turnalar ahdimdir ki Parlayacak yine gökyüzü ýþýðýnda Kaç kurbandýr bu saymadým Kaç kýrbaç yarasýdýr bu yüreðime iþleyen Ya izbe bir meyhane köþesinde Ya da bir köprü altýnda kývrýlmýþ bir ceset...
Bu düzen yýkýlmalý Annem! Bitmeli bu sersefillik Telleri bilevlenmiþ turnalarýn ýþýðýnda Uçmalý çocuklar Ayaklarý yerden kesilircesine...
Kardelen Çiçeði
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.