BURA NERE

Benzemez benim köyüm baþka hiç bir yere
Hasretini gömdüm içime belki bin kere
Gideyim dedim doðup, büyüdüðüm yere
Gittim amma bilemedim bura nere

Yaþamýþtýk bir zaman burda bizler
Gönül bu iþte, hep eskiyi özler
Tek tük kalmýþ tanýdýðým yüzler
Ýnsanlar deðiþmiþ, nesil deðiþmiþ, bura nere

Gözümde canlandý eski anýlar
Her baktýðým yerde bir hatýram var
Maziye daldýkça yüreðim yanar
Sanki yaþamadým bu köyde, bura nere

Kerpiçten idi evlerinin duvarlarý
Sýcacýktý insanlar, dillerinde dualarý
Þimdi insanlar soðuk, beton olmuþ duvarlarý
Evleri baþka, insanlarý baþka, bura nere

Düðünlerde davul vardý, þimdi saz çalar
Köyümün yollarý tozlu idi, sokaklarý dar
Ne güzeldi o zaman arkadaþlýklar
Düðünler baþka, insanlar baþka, bura nere

Çileliydi çocukluðum, hemde zahmetli
Amma güzeldi, hemde kýymetli
Kimi göçmüþ köyden, kimi rahmetli
Hele söyleyin gardaþ bura nere

Azmý gezdim daðlarýnda taþýnda
Köyüm, senden ayrýldým genç yaþýmda
Hasretlik, gurbetlik var baþýmda
Yýllar geçsede yine taçsýn baþýmda...

H.AKTAN


Sosyal Medyada Paylaşın: