HATÇE NİNE

HATÇE NÝNE

Yýl dokuz yüz yetmiþ dört
Aylardan Temmuz
Kýbrýs’ta Rum’u tepeledi þanlý ordumuz
Þafak atarken ovaya
Herkes sevinçlere boyandý…
Þenlik yerine döndü tütün tarlasý...

Babam muhtardý o zaman,
Býraktý iþi kaydý
Hemen Uzunkuyu Karakoluna vardý.
Toplanmýþlar karar almýþlar:
Bütün köylerde, ovada karartma vardý.

Savaþ mý görmüþ babam?
Oturdu þavul hazýrladý,
Sakýz’dan gelen olursa
Avlayacaktý…

Baðýmýzýn yanýna bir sahra topu geldi,
Komutanlar, askerler sanki akan bir seldi…
Çýktým, ovayý gezdim,
Haber verdim herkese:
Sakýz’dan gelemez ya, gelir ise bir uçak
Korkak palikaryayý ovaya boþaltacak.

Herkes telaþ içinde, emir var komutandan;
Hiç ýþýk sýzmayacak pencereden, kapýdan.
Silah kaptý genç yaþlý,
Korkan yok hiç Yunandan
Telaþ ve coþku ile koþturuyor her yandan…

Akþam üstüne doðru yürüdüm gittim köye
Elimde yoðurt tasý
Vardým Hatçe Nineye
Çaldým çatma kapýyý, bir deðil birçok kere
Bir ses gelir derinden,
Gýrç… Gýrç… Eder ha bre
Bir daha, bir daha çaldým
Kapýyý pek þiddetli,
Neden sonra “Huu!” Dedi
Hatçe Nine hiddetli
“- Anam yoðurt yolladý.” Diye seslendim,
Kapýnýn önünde yine bekledim.
Üç basmak yukarý çýkar idik sofaya
Üç basamak aþaðý iner idik depoya…
Tahta aralýðýndan görünüyordu sýrtý
Dýþardan vuran ýþýk yapýyordu pýrýltý.
Sanki saatler geçti, kapý açýldý, ancak
Ninemin bir elinde sallanýr koca nacak.

Köyün ninesiydi O,
Zor taþýrdý bastonu,
Yürürken doðrulmazdý
Beli de pek kamburdu.

Fakat þimdi dimdikti, karþýmda, daðlar gibi
Gözleri çakmak çakmak, kývýlcým saçar gibi
Soy adý zaten Kýlýç
Kýlýç gibiydi sanki.

Dedim;
“-Ninem maþallah, iyileþtin sanýrým
Elinde nacak ile oduna mý, daða mý…?
Yaz gününde bu ne hal, þerre mi hayýra mý?"
Gürledi birdenbire, gözleri dolu dolu;
“-Mustafam hasta idim, þimdi de iyileþtim
Þu an sanki gönlümde elli beþ yaþ gençleþtim
Oturdum nacak ile týrpaný bileyledim.
Ay oðul durulur mu, Yunan gelirse köye?
Hazýrlýk gerek elbet, boþ durayým ne diye…
Atatürk kovar iken düþmaný buralardan,
Çoluk çocuk, genç yaþlý savaþmýþtýk o zaman.
Delikanlý kýz idim, o yýllar gözümdedir
Esir olmak ne diye, þehitlik özümdedir .”

Ýçim coþtu kabardý, sarýldým da nineye,
Öptüm yanaklarýndan, büyük bir saygý ile…

Hiç tasa etme desem, her yerde asker dolu
Kimse bayrak dikemez, Türkündür Anadolu
Sen kalbini ferah tut, rahat uyu döþekte…
Anladým hiç aldýrmaz, dimdik duru eþikte.

Düþündüm sonralarý, yýllarca çok düþündüm
Bu yurda göz dikenler, kaç Hatçe Nine tanýr?
Bilmezler ki her Ayþe, Fatma birer Hatçedir.
Din, iman, namus ile bu vatana bekçidir.

Hatçe ninem þad olsun ebediyette ruhun,
Þaþarým aklýna da þaþarým
Yurda yan bakan güruhun.

Allah milletimizi belalardan korusun,
Bütün ölmüþlerimiz, yerlerinde uyusun
Ve de…
Hatçe Nineler hep var olsun…
Hep var olsun!
Hep var olsun!!!


NOT: Kýbrýs Savaþýnýn 50. Yýlýnda adada ve diðer bütün ilaçlarý cephelerimizde, geçmiþten günümüze “ Din, vatan, millet, namus" için canlarýný veren, kanlarýný sebil eden bütün þehitlerimizin ve de gazilerimizin aziz ruhlarý önünde saygýyla eðiliyorum. Ruhlarý þad duraklarý Cennet olsun. Hayatta olan gazilerimize hayýrlý ömürler diliyorum.
Bütün ordumuzu saygýyla selamlýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın: