VEHİM 2

Mýzrak gibi saplandý yine vehim çýkmazý
Ve her gece....her gece, azar nefs’in marazý.
Gemlenmez beygirdir o, hiç kalkmaz otaðýmdan,
Uykular zehir olur,kaldýrýr yataðýmdan.

Ne menem beygirdir ki, mahremime saklanýr,
Umarsýz saf aklýmý, beynimi esir alýr,
Bir tutsam edepsizin savrulan yelesinden,
Söküp atsam ruh’umun en garip hanesinden.

Hûmândýr: Beþer þaþar, âli olanda þaþar,
Bunca canlý ve eþya, zâhir’i YAR’e koþar.
Acizsin!...sefil soluk...utan!...hemde çok utan,
Utan ki, soludukça YÂRi edersin beyân.

Bin yüzlü yüzsüzlüðüm!...düþ artýk sûretimden,
Ecel geldi gelecek, boþa yedin etimden.
Göz kýrpmalýk biran da, ,söner gider son nefes,
Azýðýný aldýn mý...?..virân kalmasýn kafes.

Fikir, izân, þiraze.....sapýr sapýr dökülür,
Hesap hesap üstüne....zerre zerre çekilir.
N’olur vehim içinde kalma sol yaným...uyan ,
Bak!.....fetret asrýdýr bu HAKK yolundan ayýran.

Bu asýr ki....insaný insanlýktan çýkarýr,
Asýl azar bal kokar geriye kovan kalýr.
Boþ kovan bir pul etmez, kuru tahta nihayet,
Takva’dýr ruh’un bal’ý....petek HAKK’tan iþaret.

Ara da aynaya bak!.....sima’da ,ne yazýlý
Düþün!.... çýplak alýnda neler neler çizili.
Perdeler çekilince , çarþaf çarþaf açýlýr,
Nefs’in azý diþleri ulu orta saçýlýr.

Çekme Yaa RABB!...perdeyi henüz yarý ehilim,
Kandým beygir nefs’ime, ben:câhil...ben: gâfilim.
Kabâhâtler tükürür..... yüzüme tokat tokat,
Cihan’a Sultan olsan.....aman verir mi, sýrat.

Nice keþke’yi ,aah ’ý...desteledim küfede,
Kader!...baþ,gözüstüne....yürüyorum
,ebed’e..
O küfe dökülünce...kýyametim kopacak,
Býrak kýz’ý oðul’u....akibet ne olacak.

Biliyorum...yolcuyum,! Yolllar diken bezeli,
Ne dur’um var,ne durak...bu gidiþler ezeli.
Beþikten mezara dek, yolculukmuþ asl olan,
RABB’im! Bana þuur ver.....yok ki bu han’da kalan.....














Sosyal Medyada Paylaşın: