Ertelenen vuslat

Ýlencim bir çürük diþ, aðzýmda sabitlenmiþ
Týpký ilk günkü gibi kalýr yerli yerinde
Kapýlar senden gayrý tüm beþere kitlenmiþ
Tek, yazýldýn okundun, ömrümün defterinde

Senden kaçamayýnca, kendimden kaçmak için
Girilmez sokaklarda iflah olmaz berduþtum
Kavuþurum zannýyla, fasýlsýz yürüyordum
Bir tahayyül ardýnda biteviye koþmuþtum

Arardým bütün þehri, dört mevsimin her günü
Amansýz yaðmurlada býkmadan yürüyordum
Tekrar tekrar yaþarken seni gördüðüm günü
Metruk kaldýrýmlarda izini sürüyordum

Evimde sabaha dek hep baþýnda beklerdim
Yýllardýr bekçisiydim kurumuþ bir buketin
Vazumdaki kedere hergün keder ekerdim
Ömrümü kurtçuk gibi azar azar tükettin

Sayki sensiz her günüm, huysuz birer haþere
Isýrýp geçti der’im, mazi oldu her biri
Vuslatým ödünç kaldý artýk ruz u mahþere
Silkinip kalkacaðým, yirmisinde, dipdiri

Ýlencim korkutuyor seni tutacak diye
Seccademde niyetim, halisane, samimi
Yakinim var ki artýk bu RABBÝMden hediye
Bir imtihan sýrrýnda kor akacak daimi

























Sosyal Medyada Paylaşın: