Unutulmak! Ölmek kadar kötü ise... Hatýrlanmak! Sevmek kadar güzeldir! Sevgi! insanýn kalbinde tomurcuklanan nadide bir çiçektir! Mühim olan, onu yara almadan yaþatabilmektir! Soruyorum, Aþk! Mecnun’u çöllere düþüren güç deðil midir?... Aþk! Aslý’nýn yoluna düþüren güç deðilimdir?... Mühim olan onu, yara almadan yaþatabilmektir! O yokken... “Hayýr onu, sevmiyorum! Unuttum!” Deyip... Onu, görünce elin, ayaðýn birbirine dolanýyorsa! Kabul et, aþýksýn iþte! Aþk! Kaçmaktan çok! Kovalamak! Görmekten çok! Özlemek! Gitmekten çok... Beklemek! Dokunmaktan çok düþünmektir! Oysa... Sevmek! Aþýk olmak! Güzeldir, dediler bana.... Neden peki hiç çýkmadý karþýma? Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.