yokluðun zor geliyor bu kalbe kaldýramýyor,taþýyamýyorum sesini duymaya bile cesaretim yok artýk sadece yokluðunun karanlýðý var üzerimde gözlerimde gözlerinin izi, dilimde þarkýmýz, bitmek bilmeyen aþkýmýz var kalbimde ama umutsuzluk da sýkýntý da var kalbimde hep gelmeyeceðinin korkusu karatýyor gündüzlerimi saatler bile geçmiyor sensiz hiçbirþey de mutlu etmiyor artýk çünkü birtek seni istiyor yüreðim ve birtek seninle güler bu karanlýk gözlerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
prenses Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.