İlkay şeker
Vefasız
İlkay şeker

Vefasız


Vefasız

Seni anlatamıyorum kendime
Her ne kadar herşeyi anlatsamda
Ömür sayfama kalemim yazmıyor
Kelimeler yetmiyor, boğazım düğüm düğüm
Sanki uzatsam elimi dokunacağım
Bi bakıyorum yoksun
Suretin uzaklaşıyor benden

Sonra, denizlerin huzuru göklerin mavisi sen oluyor birden
Ağaçlar kuşlar sen söylüyor sanki
Bi orman kalabalığında kayboluyorum
Issızlaşıyorum yokluğunda

Sana yazdığım her kelime yük oluyor benliğimde
Huzur aradığım sen, yok olan ben
Yak hadi ateşimi durma
Senin bu küller
Masalla başlayan hikayenin acı sahnesi
Yaşanmış yaşanmamış ne varsa dağıttın hepsini

Bir bulut yaratmıştım oysa umutlardan
yana
Sesimin kalbimin rengine boyamıştım
Koştum durdum, güneşe bulanmadan
Dilimde buruk bir türkü tadıyla
Islandım, savruldum yağmurun susuyla

Şimdi gece sen gibi sessiz, ben gibi derin
Şimdi sen söyle kim daha vefasız
kim daha anlamsız
Şimdi sen söyle ben susayım
Ben susayım...
İlkay
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.