Vefasız

Seni anlatamýyorum kendime
Her ne kadar herþeyi anlatsamda
Ömür sayfama kalemim yazmýyor
Kelimeler yetmiyor, boðazým düðüm düðüm
Sanki uzatsam elimi dokunacaðým
Bi bakýyorum yoksun
Suretin uzaklaþýyor benden

Sonra, denizlerin huzuru göklerin mavisi sen oluyor birden
Aðaçlar kuþlar sen söylüyor sanki
Bi orman kalabalýðýnda kayboluyorum
Issýzlaþýyorum yokluðunda

Sana yazdýðým her kelime yük oluyor benliðimde
Huzur aradýðým sen, yok olan ben
Yak hadi ateþimi durma
Senin bu küller
Masalla baþlayan hikayenin acý sahnesi
Yaþanmýþ yaþanmamýþ ne varsa daðýttýn hepsini

Bir bulut yaratmýþtým oysa umutlardan
yana
Sesimin kalbimin rengine boyamýþtým
Koþtum durdum, güneþe bulanmadan
Dilimde buruk bir türkü tadýyla
Islandým, savruldum yaðmurun susuyla

Þimdi gece sen gibi sessiz, ben gibi derin
Þimdi sen söyle kim daha vefasýz
kim daha anlamsýz
Þimdi sen söyle ben susayým
Ben susayým...
Ýlkay
Sosyal Medyada Paylaşın: