BİR MAVİ GÜL KLASİĞİDİR BU MEKTUP

Gel diyorum hep... duy/san sesimi
O uzak þehrin erik kokan bahçelerinden
Bilmesin hiç kimse geleceðini
Gözlerime saklarým gülüþünü paylaþamam o haset gözlerle
Neden ?.. Gelemem deyiþin
Tutamam bak gözyaþlarýmý
Yürek yangýnlarýmý dindiremem
Alýþamadým zaten yokluðuna
Yalnýzlýk bitirmez diyordum umutlarýmý
Oysa yokluðunda çakýr dikenleri yerleþti
Bütün beden sokaklarýma
Üþümem, korkmam diyordum
Sen gidince buz daðlarý yerleþti mekanýma
Karanlýk korkular, simsiyah gecemde þimdi

Canýmýn gülü masmavi umudum
Al iþte kenetlendi diþlerim
Beklemeler aðustos kapýlarýnda kilitli
Acý tütün gibi dilimde duyduðum tat
Su içtim baldýran çeþmelerinden
Sen olmayýnca ; zehir-zýkkýmmýþ bu yaþam
Aðrý periyotlarý yerleþti elime, ruhuma
Sen gelmeden ki biterse bu yaþam
Gökyüzüne asýn beni
Bitse de ruhumdaki sesleniþler
Bil ki bitmeyecek senin için
Saçlarýnda gezinecek gözlerim

Unut hüznünü, benden yana
Denizin derin maviliklerine beni
Gözlerimi uzak sahillere býrakýn
Gel yitik kalpler istasyonunda ara
Bir de masmavi güllerde kokumu
Bulamazsýn baþka antenlerde izimi
Seninle gelmiþtim dünyaya
Bir mavi gül klasiðidir
Kalbimden sana bu mektup

Eflatun düþler kurardým önceleri
Pembe hayallerime yerleþmiþti sevdanýn gözleri
Mor menekþeler kadar güzeldi akþamlarýmýz
Demiþtim ya yine bir þiirimde
Ýþte öyle masallardaki Alis’tim
Duygu ve düþünceleri renkler içinde
Sihirliydi yaþam
Sonra ayrýlýklar girdi aramýza sen gittin
Ben uzak Berlin akþamlarýnýn karlý sokaklarýndaydým
Gurbete atmýþtým deva bulmaz
Avunmayan kalbimi

Mektuplar yazmýþtým biteviye , upuzun
Bitmeyen gurbet gecelerinde
Hep gözyaþlarýydý satýr aralarýnda
Sana ulaþýp gelen

Sonra gri düþler yerleþti akþamlarýma
Korkulu gölgeler koþuyordu peþimden
O uzak kentin sokaklarý eðlence doluydu...ki onlar için
Yoksa cadýlar bayramý beni ne ilgilendirirdi sensiz
Þimdi eskisinden daha zayýf bakýyorum aynalara
Gözlerime yerleþen bu hüzünlü bakýþlar senin gözlerin
Unutturdu en kara ayrýlýklar bana
Mevsimlerin rengini, ahengini
Orada üþüten bahar, yakan yaz, dondurucu kýþlar içinde
Ben yandým gözlerinin uzaklýðýna
Yaðmurlar altýnda koþarken
Senin benim þarkýmýzý dinliyordum gözlerim yaþlý
Yüreðimde susmayan o þarký
’Bilsen Uzaklarda Kimler Aðlýyor’

Sonra bir gün leylaklar buldum pazarda
Aldým bir demet öyle sardým ki kollarýmda
Kokularý unutturdu gurbetin acýlarýný
Sarýlýp leylaðýmla aðladýk ! aðladýk !
Yine bir gün camlarýnda çiçekçinin bakýnýrken
Mavi güller görüp inanamadým
Oradaydýk sen ve ben
Aldým mavi gülleri kucaklaþtýk onlarla aðladýk aðladýk !
Ne çok þeydi þu gurbet
Gitsen de þimdi o Frankfurt sokaklarý beni anlatýr sana
Bir demet sunar ellerinize
Sokaklarýna dökülen gözyaþlarýmdan
Bir gözyaþý demeti verir ellerinize

Acýlar
Þiirleri doðuruyor
Gurbette hüzünler; türkülere ayrýlýk naðmelerini katýyor
Tam da bunlarý aldým gurbet akþamlarýndan
Neden mi ...Rüzgarlarým sam eser denizimde
Sen bilmezsin yalnýzlýðýmdaki korkularýmý
Neden mi gözlerimde hüzün
Hýçkýrýk her gülüþüm
Sonbahar eser mevsimlerimde
Yitirdim gidiþinle
Mor baharlarýmýn sesini

Bu gün
Seninle uzanýrken mazime
Senle sensiz zamanlarýmý aradým
Hani tüm gün çalýþmaktan þiþse de ayaklarým
Sana ulaþmak için
O caddelerini adýmladým çoðu zaman yalýn ayak
Elimde papuçlarým duymadým soðukluðunu taþ sokaklarýn
Þimdi resminle sarýlýp sarýlýp, aðlaþýyoruz
Anarken o maziyi

Ýþte bu sabah
Sana mektubumu böyle yazdým
Uzandým, Berlin ve Frankfurt’a
Þarkýsýný söyledim aþkýmýzýn
Sana uzanan yollar oysa ne sarp, ne uzunmuþ
Ne çokmuþ sana olan hasretim
Bulamýyorum aradýðým her köþede
Yalnýz albümler, resimler kucak kucak
Menekþelerini koklarken aðladým !
Þimdi umutlarýmýn duasýnda
Solmasýn diye yalvarýyorum kimsesizlerin kimine !
Seni bekliyorum

Günay Koçak

18. 07. 2024






Sosyal Medyada Paylaşın: