Çalı Ve Dikenleri Kökünden Sökerdim

Zalimlik kolay ama sen daim en kolay olaný seçtin.
Körelmiþ dehrelerle yarýna dair umutlarýmý biçtin.
Yazýn çöl sýcaklarýnda, baðrým susuzluktan yanarken,
Hararet gideren buz gibi sular varken, sýmsýcak sularý içirdin.

Kendinden baþkasýný insan yerine hiç bir zaman koymadýn.
Hayatý seven biri olmama raðmen, beni kendine yakýþtýrmadýn.
Yarýnlarýmý aldýn benden, býraktýn beni analý babalý yetim,
Tomarlarca sýkýntý ve kederlerim vardý bir gün bile içten sormadýn.

Böyle yapmakla sen ne yaptýðýný sanýyorsun anlamadým.
Sevdalý yufka gönlümü, sevgi ve muhabbetle doldurmadým.
Öylesine dört elle sarýlmýþsýn ki fani dünyaya,
Çok çalýþtým, çabaladým bir yol bulamadým, bulamadým.

Güya benden daha çok inançlý ve takva olduðunu söylüyorsun.
Ama son on yýldýr daima boþu doluya, doluyu boþa vuruyorsun.
Ceviz kabuðunu doldurmayan nedenlerden dolayý,
Boþu boþuna beni bana küstürüyor üzüyorsun, üzüyorsun.

Ne istediðini söylemiyor o güzelim yüzünü asýyorsun!
Olurolmadýk zamanlarda bam teline bastýkça basýyorsun.
Benim de insan olduðumu unutuyor,
Tarihe mal olmuþ zalimler gibi habire zulm ediyorsun.

Þimdiye dek yaptýðýn zulmlerin canýma çoktan tak etti!
Çektirdiklerin bana ömrümün son anýna kadar yetti!
Ben yaþadýkça iki elim yakanda olacak bunu unutma!
Kalan ömür miadýmýn neþe ve süruru kibrinden dolayý bitti.

Zalimlerin akibeti her zaman içler acýsý çok elim olmuþtur!
Gönülleri sevgi ve muhabbet yerine kin ve husumetle dolmuþtur.
Güllü çemenli gönül tarlalarýnda,
Çok güzel kokan muhammedi gülleri vakti gelmeden solmuþtur.

Ben olsam yerinde, aklýmý baþýma alýr zalimlikten vazgeçerdim.
Sýk sýk ölümü tefekkür edenlerin, dostluðunu bir an önce seçerdim.
Boncuk boncuk terleyen çok maharetli bir bahçevan olur,
Herkesi rahatsýz eden çalý ve dikenleri kökünden sökerdim.
16-17/ Temmuz/ 2024


Sosyal Medyada Paylaşın: