Yeter artık!

Hep hatayý bana buldun!
Ýnadýna inadýma...
Davrandýn, beni aþaðýladýn!
Hor görüp, sana yakýþtýramadým hareketlerde bulundun!
Þimardýn!
Kendini bulunmaz hint kumaþý sandýn!
Bu kadar çok sevilmek aðýr geldi sana...
Belli ki, hep kibirlendin! Yalanlar söyleyip, üzdün beni...
Ama insan, hayatta iken sevgiyle yoðrulan kalbine...
Laf anlatamýyor bazen!
Gözler ise kalp sevince...
Büyüleniyor adeta...
Sevdiðinden baþkasýný görmüyor...
Hiç bir zaman...
Îstenmediðini anlar be caným,
Gerçi senin nazarýnda zaten deli ve gereksiz bir adamdým!
Biliyorum, bir daha uðramazsýn mezarýma...
Yaþarken hatýrlamadýn!Þimdi hiç gelmem aklýna...
Unutma!
Ömür dediðin sayýlý gün...
Karþýlaþýrýz elbet öbür dünyada!
Hesap günü, mutlaka karþýma çýkacaksýn!
Helal etmeyeceðim hakkýmý...
Bana mecbur, borçlu kalacaksýn!
Beni bir ömür boyu üzdün!
Kalbimi, hayallerimi yakýp, yýktýn!
Sende ama cehennemde cayýr cayýr yanacaksýn!
Ama, þuan seni vicdanýnla baþ baþa kalacaksýn!
Bana yaptýklarýndan dolayý ona hesap vereceksin!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: