gözümün baktýðý yer bom boþ gözümün daldýðý yer bam baþka saatler günler aylar hatta yýllar geçtikce baktýðým yer halâ boþ duvar ayný arkamda tablo saðýmda cam dýþarý bakýnca derinlere dalýnca gökyüzündeki mavi ile karýþýnca geceleri ay ýþýðý parlasada oda deðiþmiyor zifiri karýnlýða sessizce dalýyorum
daldýðým yer’ mi ?
kalbime sorsam küt küt atýyor yüreðime sorsam buruklanýyor kulaðýmý açsam duymuyor gözümü açsam görmüyor aklýma sorsam aklým hiç almýyor bir tuhaflýk var heyecan duyduðum anlam veremediðim hissettiðim ama görmediðim görmek istediðim gerçekmi yoksa hayalmi
gerçekten uzak
hayalimde kalbim kadar yakýn hissediyorum ne hissediyorum ne hissettiðimi bilmiyorum sanki baþucumda hatta çok uzaklarda adýný koyamadýðým anlayamadýðým karma karýþýk sen de duygu ben diyeyim gerçeðe vurgu belkide kurgu gerçekten uzak veya benliðim kadar yakýn
anlamak gereklimi?
bence deðil baktýðým yer boþ boþlukta gördüðüm hoþmu hoþ hemde çok hoþ...
Seyhan Kýlýç 16.07.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
seyhan_siir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.