Uyku Tutmaz

Bir an olur hatýrlarým,
geçmiþten anýlarý
O an kapanýr bugünün ýþýklarý
Yarar geceyi ,aralar baþka alemden kapý
öyle serer ki geçmiþi, gözlerimin önüne
ne çare!
uyku tutmaz insaný.
Döner dururum ,
kapatýrým gözümü, kovarým bu hülyayý.
Had bilmez ,hudut bilmez,
söker çýkarýr en ufacýk detayý.
Gece oldu mu baslar, bu acayip hâller.
Dakikalar akar, saatler geçer .
Kim bilir bu sancý ne zaman diner .
Her yer ýssýzdýr ,sesssiz ve karanlýk.
Belirir zihnimde bambaþka bir aydýnlýk.
Öyle saçar ki ýþýðýnýn her huzmesini.
Gizlemek mümkün olmaz ,geçmiþin zerresini.
Bu karanlýðýn nurunda izledikçe mazimi
Kâh hüzün kaplar yüreðimi,
kâh vicdanýmýn sesi.
Ardýndan hakikat dayanýr kapýma.
Varýrým aniden mevcudiyetimin farkýna.
Kimim ben, nerdeyim hem nasýlým?
Yüzleþirim benligimle ,utanýrým,kýzarým kendime.
Suçlanýrým birden bu duygular neden ,niye?
Farkýnda olsam da iþledigim bu günahýn.
Býrakmýyor yakamý ne simdi ne de yarýn.
Bu kýsýr döngüde debelenirken ruhum,
Sonunda kendimi gerçeðime gömüyorum.



Sosyal Medyada Paylaşın: