Gecenin Sesi
Etrafta bütün elektrikler kesildi
Baya bir süredir
Ne çok isterdim
Þu kapanan dünyanýn ýþýklarýnda
Daha da parlayan
Gökyüzünü
Çekip gösterebilmeyi, izlemeni
Kameram yetmiyor
Bu daha bir koyu karanlýða
Kuvvetli rüzgarlar arasýnda
Sanki uzayýn
O boþluðuna, sensizlliðine dalmýþ gibi
Keþke mutlak
Bir sessizlik olabilseydi
O en tenha yerde
Bile yok çünkü
Doðanýn sesi var bir þekilde
Uzaklardan geçen araçlarýn
Gene de
Ve Rüzgar bana olan
Kýrgýnlýðýný
Fýsýldýyor arada çaðýrýyor uzaklardan
Oysa
Ýncitmek ister miydim
Seni Yüreðimin deli hüzzam sesi
Aklýmýn yarý üryan tezenesi
Keþke bir kere
Hak verebilsen bana
Belki bir þans daha
Eskilerden bir þiire
Götürmek istedin beni
Eyvallah…
…..
Gecenin renginde mi kayboldu yüreðim
Dýþardaki yýldýzlar kamaþtýrsa da gözlerimi
Kaplamýþtý her tarafýmý ümitsizliklerim
Hava sýcak, kapý pencere açýktý
Ama peki sýzabilirmiydi özgürlüðün tadý
Ýmkansýzlarý istemek hayaldi
Hayal ise mutsuzluðun adý
Gecenin renginde kayboldu yüreðim
Issýz, sessiz ve sakindi
Gecenin rengi, gözlerinin rengiydi
Yorgun, donuk ve nemli
Ne kadar silmek istese de geçmiþin izlerini
Unutmak, unutulmak kadar acýydý
Gecenin rengiydi dizelerimin rengi
Bazen kararsýz, bazen futursuzdu
Anýlardan kurtulmaya çalýþýrken
Hem gamsýz, hem gururluydu
Gecenin rengiydi benim rengim
Her ton karanlýk ve dingin
Arada parlayan, zenginleþen zifirim
Sensiz, ümitsiz ve derin.....
Semiha Türkmen
Kayýt Tarihi : 17.8.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.