ÇOK SIKINTILI GÖNLERDEYİZ,İÇİMDEN ŞEHİTLERİMİZİ RAHMETLE YAD ETMEK GELDİ.

1
Âsým’ýn nesli diyordum ya nesilmiþ gerçek
Ýþte çiðnetmedi namusunu, çiðnetmeyecek...

Þühedâ gövdesi, bir baksana, daðlar, taþlar...
O, rükû olmasa, dünyâda eðilmez baþlar,
Yaralanmýþ temiz alnýndan, uzanmýþ yatýyor;
Bir hilâl uðruna, yâ Rab, ne güneþler batýyor!
Ey, bu topraklar için topraða düþmüþ, asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alný deðer.
Ne büyüksün ki kanýn kurtarýyor Tevhîd’i...
Bedr’in arslanlarý ancak, bu kadar þanlý idi...
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsýn?
“Gömelim gel seni târîhe” desem, sýðmazsýn.
Herc ü merc ettiðin edvâra da yetmez o kitâb...
Seni ancak ebediyyetler eder istîâb.
“Bu, taþýndýr” diyerek Kâ’be’yi diksem baþýna;
Rûhumun vahyini duysam da geçirsem taþýna;
Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ nâmýyle,
Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmýyle;
Mor bulutlarla açýk türbene çatsam da tavan,
Yedi kandilli Süreyyâ’yý uzatsam oradan;
Sen bu âvîzenin altýnda, bürünmüþ kanýna,
Uzanýrken, gece mehtâbý getirsem yanýna,
Türbedârýn gibi tâ fecre kadar bekletsem;
Gündüzün fecr ile âvîzeni lebrîz etsem;
Tüllenen maðribi, akþamlarý sarsam yarana...
Yine bir þey yapabildim diyemem hâtýrana.

Sen ki, son ehl-i salîbin kýrarak savletini,
Þarkýn en sevgili sultâný Salâhaddîn’i,
Kýlýç Arslan gibi iclâline ettin hayran...
Sen ki, Ýslâm’ý kuþatmýþ, boðuyorken hüsran,
O demir çemberi göðsünde kýrýp parçaladýn;
Sen ki, rûhunla berâber gezer ecrâmý adýn;
Sen ki, a’sâra gömülsen taþacaksýn... Heyhât,
Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât...

Ey þehîd oðlu þehîd, isteme benden makber,
Sana âgûþunu açmýþ duruyor Peygamber.
.Yedi kandilli Süreyyâ’yý uzatsam oradan;
Sen bu âvîzenin altýnda, bürünmüþ kanýna,
Uzanýrken, gece mehtâbý getirsem yanýna,
Türbedârýn gibi tâ fecre kadar bekletsem;
Gündüzün fecr ile âvîzeni lebrîz etsem;
Tüllenen maðribi, akþamlarý sarsam yarana...
Yine bir þey yapabildim diyemem hâtýrana.
MEHMET AKÝT ERSOY.
2
vatan için canýný feda eden Türk Askeri,
vatan þairi senin için ne güzel söylemiþti,
ne büyüksün ki, kanýn kurtarýyor Tevhidi,
Bedrin aslanlarý ancak bu kadar þanlýydý,
ey þehit oðlu þehit isterme benden makber,
sana Aðuþunu açmýþ bekliyor peygamber,

olmasaydýn bu þanlý bayrak gönderimizden inerdi,
ezanlar susar çok kötü, sinir bozucu çanlar çalardý,
tarih de esareti asla görmemiþ Türkler esir olurdu.
düþmanlar güler, beþ paralýk insanlar alay ederdi,


ABDULKERÝM KAYA.EMEKLÝ VAÝZ.14.07.2024.ANKARA.
Sosyal Medyada Paylaşın: