İLAHİ BİR MUCİZE GÖNDER KATINDAN

Al beni koynuna, ey toprak desem içimden;
Alýr mý? baðrýna, vazgeçsem istikbâlimden.
Þimdi yalnýz kaldým, hem zamânsýz, hem mekânsýz;
Ne vahþetler, ne zulümler vardýr ki, imkânsýz!
Yýkýlmaz bir sed vardý, karþýmda ey vataným;
Ruhum hüsrâna, uðradý, kalmadý dermâným!
Tütmeyen ocak, susuz göller, vâdîler vardý,
Bir nida gelirken uzaktan, ruhum karardý,
Ne bitmez bir gece, ne uzun yolculuktur bu?
Doðumdan ölüme giden, garip kulluktur bu?
Kurtarýr mý vicdaný, masum halkýn îmâný;
Rabbin kýlýcýdýr, dize getiren düþmaný!
Yýllarca, çiðnendi Ýslâm’ýn kutsal mekâný,
Zaman geçti, hâlâ dökülen müslüman kaný,
Ýstemem artýk, elbet buluþuruz mahþer’de...
Hesap veririz, adaletin olduðu yerde;

Ýlâhî, yok mu bize bir mucize katýnda,
Þu vîran olan kubbeler, esaret altýnda;
Üstümüze çekilen perde, sýyrýlsýn artýk?
Ufkukta güneþle huzura kavuþsun varlýk,
O Güneþ ki; sönmeyen nurudur kainatýn,
Kuþatýr her tarafý atlastan saltanatýn,
Hüzünlü duygular döndürmüþ seni þeydâya;
Sürükler bizi yýllardýr, sevdâdan sevdâya,
Her Mecnun’un yüreðinde bir Leylâ’sý vardýr,,
Ve Leyla’nýn, Mecnun-a sevdasý bir bahardýr,
Gönül mâsivâ, bilmez; O’nda fânîdir ancak;
Bugün, yanýndadýr, yarýn karþýnda olacak!

Gel ey Sultaným, gel canýmdan yakýn cânâným!
Dertle kendinden geçer, her defasýnda câným
Düþün: topraðýn en güzel, en gürbüz evlâdý,
Kimlerle can verdi, kimlerle oldu milâdý,
Gariplerin yurduna zulümler yapan kimdi?
Binlerce öksüz, dul býraktý arkada þimdi?
Kimin boynundadýr bu masumlarýn günâhý
Mahþerde sizi bulur bu mazlumlarýn âhý.
Niçin sustun? neden uzaktan gelir avâzýn?
Þu topraklarda yok mudur namazla niyâzýn,
Þafaklar fecr-i sâdýkla aydýnlanýr artýk;
Hilâlin gölgesinde, ve kalbindedir varlýk;
Ezanlar þahid, Ýnler gök kubbe haþyetinden;
Cihân dursa alem durmaz, yaþar sâdetinden;
Minberler tahtýn, kubbeler semadýr çok âlâ
Nerdesin ey sultaným, gâiblerdesin, hâlâ!
Nâz makamýndan yükselir, bir ses bir selâdan,
Müebbet bir bahâr gelsin, bu yurda, Mevlâ’dan.

...andelip...

Sosyal Medyada Paylaşın: