Ben hiç büyümemiþim incecik kol bileklerim Ve halen ayak numaram 0n sekiz de kalmýþtý. Oturduðum ev köþe kapmaya müsait; Þatafatlý bir ev deðildi. Yemek kokularýnýn hýzlýca diðer odalara yayýlan Bir mutfaðý Ve saloncuðu vardý.
Kýzgýnlýðýna hâkim olmamýþ Öðlen güneþi tepeme dikilmiþ Ve çýðlýklarýna yaren arayan Bir kadýn beni göðsüne sýmsýký yapýþtýrmýþtý.
Her yaz bizim bahçesinin müdavimler menekþe, Kýrmýzý çiçekler açmýþtý. Ýþte o gün anlatmýþtým Bir sesin diðer sese bu kadar can acýttýðýný, Çirkin geldiðini
Saatler ilerlemiþ ve hayatýmda Gülümsediðim yüzler deðiþmiþti, Hepsi masal kahramaný kadýn ve erkeklerdi
Yediðim ekmeðin haramla Dokunduðum ateþin külü ile kýyaslanmasýný Parmaklarý boncuk elleþsi Bir teyze öðretmiþti bana
Annem kaderi deyip Aklýmda geçiriyorum Birilerinin hatýrý için kendi kuyularýma düþmeyi
Gözler yeþil Ama baþkasýna bahar bir bana kýþ idi; Þimdi uzaklarýn Bir daha uzakta bir izleyeni var Bu þiir ile…
13-07-2024 ist
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.