Gönlümün Koca Çınarı Canım Babam!
Gözümün önünde devrildi bu koca çýnar!
Bu sarsýntýya dayanamadým Baba!
Çöktüm, senin gitmenle..
Bu içimde kocaman bir acý...
Kocaman bir depremdi...
Derdimi, içimi içime döktüm,
Baba!
Bebwktim, aðladým!
Kucaðýna aldýn, baðrýna bastýn!
Emeklemeye baþladým, elimden sen tuttun!
Sen yürüttün!
Ýþte bu son vedanla, beni bir kez daha yýktýn!.
Dediler ki, baþýn sað olsun!
Bu Yalan Dünya da, herþey ölümlü!
Sýrasý gelen!
Ömrü dolan herkes veda ediyor!
Onun için, unutma!
Bu alem de sen de ölümlüsün!
Güzel atana hayýr duayla, daima yükümlüsün!
Ölüm herkesin baþýnda!
Ölenle, ölümmez!
Hayat her þeye raðmen, devam ediyor!
Ama bugün, ama yarýn!
Gün gelecek!
Bir gün sýra sana da gelecek!
Kaldý ki, bu Dünya Sultan Süleymana kalmadý!
Kimseyede kalmaz!
Hadi oðul!
Metin ol!
Kalk, doðrul!
Tecelli eden takdir-i ilahiyle hep yoðrul!
Baba!
Artýk sen yoksun!
Baþým dumanlý!
Halen, onca zaman geçmesine raðmen!
Gözlerimin önünde anýlarýn canlý!
Seni çok özlüyorum!Boynum ise yokluðunda bükük!
Hasretin içimi yakýyor!
Duygularým saðanak saðnak oldu!
Acým büyük!
Idolüm!
Benim koca çýnarým!
Dünyadan sende, geçtin gidiyorsun! Babacanlýðýnla!
Caným Babam!
Toprak oldun gönlünün kocamanlýðýyla!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.