Ýdeallerim vardý bir zamanlar Kendi kurduðum Ama asla kendime kurmadýðým Hayallerim vardý Þimdi bir saati kursam Uyanmak adýna Küfrediyorum zembereðine O kadar boþ geliyor mücadele....
Bir zamanlar Çiçekler baþka açardý Bahar tazelerdi yaþama sevincimi Ýçime çektiðim her nefesin Anlamý vardý Þimdi mevsimlerin adý Sýcak ve soðuk Tatsýz ve tuzsuz. Vermiyor eski tadý...
Bir zamanlar Taþý sýksam suyunu çýkarýrdým Bir amaç uðruna devirirdim daðlarý da Þimdi altýnda kaldým sanki o daðlarýn...
Bir zamanlar Hedefe odaklanmýþ bir ok gibi çevik Ve bir yay gibi dingindim Þimdi yorgun ve bitkin...
Bir zamanlar Senle geçireceðim zamanlarýn planýný yapar Her gün yüzünde gülücükler açtýrmanýn Beni nasýl mutlu edeceðini düþünürdüm Þimdi sana neden kavuþamadýðýmý sorguluyorum...
Bir zamanlar insana dair Ne varsa barýndýrýrdým bu bedende Þimdi ruhumu bile dinlendirmiyor bedenim...
O kadar çok kaybettim ki seni Bulamýyorum artýk Deli gibi yaþamak isteyen. Kendimi..
Çaðdaþ DURMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağdaş Durmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.