insana bir eylem gerek
tüketilen zamanlarý, zihinleri, ruhlarý
bir kararda tutacak, dinginleþtirecek, güçlendirecek
tüm eylemlerin sonunu hayra götürecek bir eylem gerek
öyle bir eylem ki
yormayacak, yýpratmayacak.
kalbin kararsýz ve kaygýlý atýmlarýný
ahenkli bir musikiye benzetecek.
gönlü arýndýracak bir eylem gerek
öyle bir eylem ki
cennete gitmeden cennete benzeyecek
korkularý dindirecek
iþte bu, durmaktýr…
durmak, hayatýn telaþýnda yoktur
insan gitmediðinde de durmuþ sayýlmaz
zaman durmadýkça
gitmek ihtimali var oldukça
zihni meþgul ettikçe durmak tamamen geçersizdir
bir þeyi yapmak ve yapmamak arasýnda pasif olaný seçmek
durmak deðildir
o, sade bir yapmamaktýr
bir yerlerde yapmak fikri var olduðu müddetçe yapmamak,
bir eylemsizlik olamaz
yapmamak, bazen yapmaktan daha büyük bir efor gerektirir
durmak nasýl mümkün olabilir
öncelikle bir durmak eylemi bulmalý
durmak, ancak Allah’a karþý yapýlabilir
bu namazdýr ki,
insan günde tam beþ defa durur
yenilenir, dinginleþir
ve gitmekle kalmak arasýnda tüketilmiþ zamanlarýn içinde
bir zaman yakalar.
sen durmayý býrakýp
tekrar dünyevi eylemlere geçiþ yaptýðýnda da
o ibadet aný,
tükenmemek üzere var olmaya devam edecek
dua da bir durmaktýr
tövbe etmek ise erdemli bir durmaktýr
insan kibrinden sýyrýlýp
tüm evrenle birlikte bahþedilmiþ bedeninin
ruhunun ve tüm varlýðýnýn Sahibine
tövbeyle baþýný eðdiðinde
ruh, erdemli bir karaktere yol alýr
kalp dinginliðe, huzura yol alýr
sen dururken
insan Allah’a durmadýkça
gitmek ve kalmak üzere yaptýðý tüm mücadele
ne zamana sýðar,
ne insaný sað býrakýr
insan, bu girdapta aldýðý nefesin bile
o kadar da derine gitmediðini
zaman zaman boðulma duygusunun eþiðine geldiðini hisseder
her durduðunda
kalbinin üstüne baský yapan bir duygunun
yok olup gittiðini göreceksin
bir duaya el açacaksýn
ruhun incelecek
o katýlaþmýþ kýsýmlarýnda bir nahiflik
bir süzülme hissedeceksin
durduðunda ,namaz kýlacaksýn
hiçbir þeyin yetmediði,
hiçbir þeyin sýðmadýðý zamanýn geniþleyecek
Allah’a durmadýkça beden iþlevsizleþir
Allah’ý bilmedikçe ruh hakikatten sapar
insan sahip olduðu sevgiyi yitirir
nimet bazen bir lokma ekmekse de
çok zaman insan olabilmektir.
Velhasýl
Allah’a durmalý insan
bilmedim, göremedim deme sakýn
bir zaman ayýr kendine
düþsen de bir Kaldýran,
tükensen de bir Olduran var
düþenin kalkmasý,
bir gönülden tövbeye bakar
gidenin ve kalanýn dinlenmesi de
bir durmak eylemiyle tamamlanýr
yoksa insan bu hengamede yorgun düþer
gözden düþer
iþten-güçten düþer
gönülden düþer
cennetteki makamdan düþer
düþtüysen de kalk
ben sana düþme bile demedim
ben sana sadece
düþmedim deme, dedim
redfer