DAĞILIR MI SİS?
Çok oldu þu kýþýn hengâmesi biteli de
Nedendir bitmedi bendeki soðuðu hissediþ
Her çýkýþýmda yakalar ayazý, içtendir titreyiþ
Daha bir aydýnlýðý görür mü göz, daðýlýr mý sis?
Bir zaman kurtuluþ ümidindeyim, ruhta var pus.
Açsa da çiçekler, kokularý saçýlsa her yana
Rahmetiyle inse de alabildiðine yaðmur
Ne yerdeki ýslaklýk umurumda ne de çamur.
Bir eksiklik var ta ötelerden býrakmýyor yakayý
Nasýl da satar insan moralle türlü türlü cakayý
Ezmek deðil niyetim çimleri, koparamam gülleri
Ýçimi neden ezmektedir þu gurbetin türküleri
Ne oralý olabildim ne de buralýyým artýk keþmekeþ
Memleket sorularý sormayýn yok bir cevabým
Esenliðin peþinde koþmuþtum, halen koþarým.
Gönül ne denli büyük de olsa rahmet deðmeli
En kaliteli tohumlar da olsa emekle ekilmeli
Buluþamamýþsa dengeler elde terazi neyler
Bir neyzenin ezgisinde yitilir ötelere, hey gidiler
Billur gibi akanda sular derede, sedasý katar haz
Kalem ile iþimiz, ister asudeyi yaz, ister mezar kaz.
Kýrk düþünüþün neden biridir ak, diðerleri kara
Ýçimizden bir gitmedi ne yapsak da, o onmaz yara
Türlü deneyimlerle kocamandýr hayat, verir fýrsatý
Bize düþenin yumuþak deðildi, ne de sertti karný.
Býraksa diyoruz içi yýpratmakta olan duygu, düþünüþ
Vermedik hiçbir þeye taviz, dimdikti hep yürüyüþ
Bir açýlsa diyoruz kapýlarý bahtýn, geçmeden vakit
Zaman dediðimize yok hüküm, o pahasýz bir nakit.
Ýkinci bir þansý bulur muyuz muamma, bizi biz etsin
Renkleri matlaþtýran karanlýk daðýlsýn, gitsin
Öznemiz bizdi daima benlikten beslenen ego
Kibrin de zeminidir o, kalsýn arka sýralarda, tükensin.
Kalbe versin huþuyu esince rüzgâr, yaðanda yaðmur
Bir zaman daha sabýrla eriþilir felaha, olunur maðrur
Gölge ozanca baktýk hep hayat denen bu akýþa
Kimilerini düþürdü zora, kimi sürdü bolca sefa
Halen can vermektedir yarýna içten gelen güçlü his
Bir el deðer belki omza, gider hazan, daðýlýr sis.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.