Seni hiç bir bahara deðiþmedim. Yaprak döktüm, sarardým, çamura battým. Üþüdüm biraz, çokça hüzünlendim, Savruldum rüzgârlarca, daðýldým, Gel gör ki , Seni hiç bir bahara deðiþmedim . Eller , mevsim mevsim çoðaldý, Ben hep Eylül’de kaldým.
Meral Dülger
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dülger Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.