Aşk ve ölûm

Günlerce, bir seni bekliyorum!
Bir de, yanlýzlýðýma arkadaþ olan geceyi...
Sensizken seni düþünüyor...
Ýþin içinden çýkamýyorum..
Çaresizlikten çoðu zaman aðlýyor...
Arkasýndan ellerimi açýp dua ediyorum...
Yüce Rabbimden seni istiyorum...
Sonsuza dek seni ve aþkýný
istiyorum...
Huzurlu sevdayý, bir de seni...
Ama olmuyor dileðim...
Aþkýmýn iksirini sen de unutmuþum yar...
Parçalýyor yüreðimi, içimdeki, ar...
Akþam olunca, dert aþkým oluyor...
Yüreðimdeki, hüzün çoðalýyor...
Belki deli dersin!
Belki, yalan söylüyor dersin!
Gündüzleri insanlar...
Geceler
yýldýzlar üzerime geliyor...
Hasrwtinden uykularým kaçýyor...
Yataðým diken yýðýný gibi...
Yastýðým taþ gibi
Çýk gel artýk sevdiceðim...
Geleceksen biran önce gel...
Çünki, sensizlik ölüm gibi ensemde...
Çunki, ölümüne seviyorum caným seni...
Hem de her þeyden çok!
Seni senden çok seviyorum!
Sen de kendimi buluyorum! Evet, yýllar önce kaybettiðim kendimi...
Ey, suskun kýz!
Dünyalar güzeli kumral kýz!
Seni ölene kadar!
Hatta öldükten sonra da seveceðim!
’’Güzelliðini bizden sonra ki, insanlara ezberleteceðim’!
Evet, Aþkýn olduðu yerde ölüm de vardýr.!
Ben ahirette aþkýmý götüreceðim!
Nasýl ki, aþkým beni ölüme götürdüyse..
Ölümümle, belki de...
Aþkýmý, aþýk olduðum kýzý...
Ayaðýma yanýbaþýma getireceðim!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: