Evvel Zaman Şiiri

Ýnsanoðlu nice derdin hancýsý
Kederden kedere batýrýr dünya
Özünde büyürse vuslat sancýsý
Aklýnda hükmünü yitirir dünya

Sararýnca yaprak, dala el olur
Eylül kokan daðlarýnda yel olur
Yýðýlýr yýðýlýr bir gün sel olur
Her cana bir külfet yetirir dünya

Hazan yol üstünde kýlýnca karar
Aþýðý sýrrýnýn esrarý sarar...
Ýnsan ezkârýnda kendini arar
Alemden âleme götürür dünya

Karþý daða kara kýþlar düþünce
Sen koþarsýn keder gelir peþince
Bir ýstýrap düþer saçýna önce
Sonra elvan elvan getirir dünya

Yazýlmýþsa kara yazý alnýna
Güpegündüz gece konar koynuna
Melanet halkasý sefil boynuna
Geçirip böðrüne oturur dünya

Vuslat hayal olur, ayrýlýk yara
Kötü dost elinden düþersin dara
Gözler yâr gözünde iner inkâra
Kemirip ömrünü bitirir dünya

Derviþ bir tenhada Hakk’ý bulunca
Nefis bir köþede batar kulunca
Her varlýk zikreder kendi dilince
Gaflet uykusuna yatýrýr dünya...



Sosyal Medyada Paylaşın: