Hasretin içimde kabuk tutmaz yara baðrým hep sýzlar, Maziye esir bedenimin bayramý o eski günlerý özlerim, Özlemi ne bilsin mevsimsiz gül baharý soldurup giden sen...
Ayrýlýða açan yalan çiçeðisin sen hasreti çeken bilir, Duvarlarda asýlý resimler durmuþ ana hep hüzün eker, Hazinli gözler yastýða sahte gülüþlerle kanlý yaþlar döker...
Her tazelenen düþlerimde dökülürken ümitlerim, Kurþun bakýþýn paslý hançer gülüþün olmuþ iken ecelim, Sen bilemezsin ben bilirim sevenin hangi harla yandýðýný...
Þimdi insafsýz bir yabancý gibi uzaktan bak halime gül sevgili, Haramda olsan bana ben seni rüzgarla her gün batýmý yaþarým, Umrunda olmasamda ne sana ne yaþatýklarýna darýlamýyorum...